[Morse] Show your (morse) key!

CW, Morse, Telegrafie
Gebruikersavatar
PA3FBF
.
.
Berichten: 100
Lid geworden op: 25 dec 2007, 23:51
Contacteer:

Ongelezen bericht door PA3FBF »

Een manier, om NIET de pest aan CW te krijgen.... :wink:

Morse-virus

Kennis van de morsecode is voor mij niet bijzonder. Besmetting door het morsetelegrafie-virus geschiedde net als door ieder andere kinderziekte-virus. Het gebeurde op ongeveer mijn 10e of 11e. Mijn leven zonder kennis van Morse en morsecode is daarom tot een relatief korte periode beperkt gebleven.

Ik kreeg voor kerst 1965, zijnde een boekenwurm, een jeugdboek met er in verteld historische en bijzondere gebeurtenissen/mensen. Waaronder een beknopte biografie van onze heer professor S.F.B. Morse. Met uiteraard zijn morsecode er bij, die me meteen immens fascineerde, ik staarde er steeds weer naar - een mogelijkheid, op een boeiende manier "anders" te kunnen communiceren. Ik probeerde toen op gegeven moment, de code van buiten op te schrijven, wat na verloop van tijd ook lukte. Daarna werden geheime dingen in morsecode te papier gebracht, want familie enz. kenden geen morsecode. Vervolgens zocht ik op onze radio (helaas zonder korte golf er op) thuis in de keuken steeds weer morse-stations op (herinner me nog die "vvv vvv vvv de dam dam dam"-kadans op de middengolf, het eindloos-bandje van Norddeich Radio). Een "afvalproduct" daarvan was, dat ik zodoende Radio Luxembourg op middengolf 208 m vond;. 's Avonds luisterde ik erg graag naar het Engelse programma vanwege zijn Motown Music.

Daarna volgen er twee stormachtig-actieve jaren, waar ik alleen voor de gein op een morse-cursus voor kinderen zat. We gingen niet verder dan 6 woorden per minuut snelheid. Uit bouwdozen ontstonden steeds weer morsetoestellen en zoemers. Midden- en kortegolf-detector-ontvangers was maar een korte tijd beschoren, omdat ze i.p.v. het bijgeleverde ca. 40 cm lange alu-sprietje ook met aarding aan de waterkraan en 20 m beldraad als binnen-antenne tegen de kanten van het ouderlijk keuken-plafond (dus 'n soort horizontale loop met meerdere windingen) op de 1e verdieping van een 3 verdiepingen-flatgebouw alleen maar de sterkste omroepzender in de buurt uit de lucht konden pikken. Uiterst vervelend vond ik, dat de bouwinstructies en ook boeken uit de bibliotheek de bouw van zenders steeds in het duister lieten.

Na immers meer dan 2 jaar werd het alleen tegen mezelf kunnen seinen wat saai - vriendjes ervoor te strikken lukte nooit - en ging dit acuut infectiestadium over in een symptoomloos chronisch, want door school met mijn matige aanleg voor o.a. wiskunde; katechisatie en tijdvretende speciale gymnastieklessen om mijn kromme boekenworm-rug weer recht te krijgen, lag toen een cursus zendamateur niet binnen het bereik van het mogelijke. En zou het dat wel geweest zijn, was ik toch nog veel te jong geweest voor een machtiging. Dus had ook dan nog niet mijn piepjes via een clubstation de ether mogen in slingeren om te horen, waar ze elders op die voor mijn toenmalige leeftijd onvoorstelbaar grote aardbol weer neer zouden dalen.

Hoe mijn morsetelegrafie-virus in ruste na ca. 20 jaar op eens weer actief werd en me onverbiddelijk ertoe dreef, zelfs de hoogste zendmachtiging te halen teneinde mijn oude jeugddroom toch noch uit te doen komen: communiceren op "een geheel andere manier", is een verhaal apart.

Dit begon met de telex in mijn nieuwe baan in 1983.

Vergelijkingen tussen computers, besturingssystemen, programma's, elektronische en biologische virussen met mensen dringen zich soms op: Zoals software in eproms ingebrand wordt en daardoor hardware wordt, schijnt er in mijn erfelijk material een "punt-streep-matrix" aanwezig te zijn, die zo rond mijn 11e haar software kreeg "ingebrand"; en bijna 20 jaar later "op één poot lopend" op de "mark" zelfs telex/radioteletype kon herleiden tot..?!. Of dit zeer potente virus met het uniek vermogen, zich als iets anders voor te kunnen doen, kwam toen in mijn "personal-brain-bootsector" te zitten. Waarna hij na 'n sluimerperiode van abt 15 jaar door een "Reset" weer werd geactiveerd. Om na een periode van gewenning déze keer echter onvermurwbaar zijn tol op te eisen. Want voor het plezier, door het morse-virus bezeten te zijn, moet iets worden terug gedaan!

Na de reeds beschreven paar jaar eind de 60er jaren doofde geleidelijk het heilige telegrafievuur. Bovendien moest ik ook een beslissing over mijn toekomstige baan en studie daarvoor nemen.

Na hobbymatig uitstapje naar de motorsport volgde aangename inspanning op een cursus Nederlands, die samen met mijn nieuwsgierigheid ervoor zorgde, dat ik in Nederland verzeild raakte, getrouwd en voorlopig werkloos.
Een uitzendbureau hielp me naar eigen wens als "manusje van alles/productiemedewerker" aan werk op het verkoopkantoor van mijn huidige werkgever. Op mijn eerste beroep was ik uitgekeken resp. wilde nu andere ervaringen opdoen

Tijdens op mijn eerste dag op mijn nieuw QRL door een collega aan mijn toekomstige andere collega's voorgesteld te worden hoorde ik op de achtergrond een vreemd en toch bekend geluid; en kwam op gegeven moment oog in oog met de oorzaak daarvan in een aparte kamer.
Meteen werd ik door die daar geplaatste grijze, ratelende Siemens T 1000-ponsband-telex aangetrokken: ònweerstaanbaar, bijna magisch. Een uiterst vreemde gewaarwording op je bijna 30e. Om in katzwijm te geraken door een machine! En het leukste was, dat een van mijn nieuwe taken was, deze machine te leren bedienen!

Met spiekbriefje, zweet in handen en op voorhoofd werkte ik, ex medisch analiste, mij op deze telex in: stationair ponsband maken, fouten erin corrigeren, verzenden.

Vooral verzending/ontvangst noopten mij tot "meditatie": welke weg zullen wel die doorgelichte ponsband-gaatjes nemen resp. hebben genomen, door fotodiode in elektrische impulsen omgezet, achter dat stopcontact daar, om in bijna dezelfde seconde honderden/duizenden kilometers ver weg - wel ook met straalverbindingen op hun traject - op hun plaats van bestemming door de daar / hier aanwezige telex naar weer leesbaar schrift te worden omgezet.

Soms liep het eens fout. B.v. zeer delicaat om in één correctie letters èn cijfers/leestekens te hebben. Bij een foutief (niet) gebruikte cijfer-letter-omschakeling op ponsband verscheen de volgende tekst aan zend- en ontvangstkant als wartaal. Of bij spoedklussen stond aan de andere kant reeds iemand het binnenkomende telex mee te lezen. Voor tijdbesparing kon door de ontvangstkant "op afstand" door meerdere keren achter elkaar de "e" aan te slaan in zulke gevallen het zendende ponsband worden gestopt, zelfs een akoestisch attentiesein in werking worden gesteld t.b.v. ruggespraak resp. "ruggegetyp" bij kennelijk onbewaakt zendende telex. Zo kwamen af en toe "gesprekken" tot stand. Voor mij het einde, want met transporteurs kon er vaak ook 'n grap van af.
Met echter de komst in ons bedrijf van stille computer-met-telex-interface vier jaar later werden zulke 2-weg-telexverbindingen technisch onmogelijk (leve de vooruitgang…).

Zo'n anderhalf jaar bleef dit zo doorsudderen, van uitzendkracht promoveerde ik bovendien tot vaste medewerkster.

Intussen had ik ook een amateur-tijdschrift ontdekt, dat behalve over microcomputers ook ging over telex/RTTY: wat in PA zelfs ongelicenseerde mensen mee op dit gebied konden doen, en wat aan wetenswaardigs, te koop en te knutsel was op deze sector.

Mijn nieuwe draadloze hobby zou ik dus eerst met een mooi stabiele ontvanger en vooral een buitenantenne gaan beginnen, om lekker ambassades en persbureau's af te kunnen tappen. Met een klein, toch gauw belangrijker wordend nadeel: telex/radioteletype (RTTY) zou ik alleen kunnen ontvangen en niet zelf mogen plegen "buiten kantooruren". Dit begon me hoe langer hoe meer toch op te breken. Er diende zich een oplossing aan.
In onze TV-gids was al jaren een een pagina-grote advertentie van een uiterst bekend afstandsopleidingsinstituut nr Leiden opgenomen. Wanneer ik van tijd tot tijd deze advertentie bestudeerde, kwam ik in deze lijst steeds weer de opleiding "zendamateur C, D" tegen. Dit zou de uitweg kunnen zijn!
Want C amateurs mochten RTTY plegen op de amateurfrequenties, wist ik uit mijn groeiende stapel amateur-literatuur.

Zat op zekere avond – mijn echtgenoot was die avond nog op werk - wéér ogenschijnlijk vruchteloos te overpeinzen of ik deze opleiding wel vol zou kunnen houden vanwege mijn matige wiskunde /natuurkundeknobbel. Om al te lichtvaardig aan een cursus te beginnen voorkwam de prijs van die afstandsopleiding alleen al...
Tot zo ver was ik al zo vaak gevorderd in mijn overpeinzingen, die ook nu weer in de bekende cirkel begonnen rond te draaien: "voldoende volharding, voldoende motivatie aanwezig?" Bij het laatste moest ik achter mijn oor krabben. Want de laatste tijd had RTTY om onverklaarbare reden een stuk van haar fascinatie verloren.
Juist toen ik me klaar begon te voelen om mijn oude jeugddroom weer op te pakken en zendamateur te worden werd mij door een onbekende kracht de bodem onder mijn voeten weggetrokken: als RTTY me niet zo erg meer interesseerde hoefde ik toch ook geen cursus zendamateur meer te volgen!
Deze keer echter had ik echter op eens het gevoel als of er iets vóór mij gaande was, maar ik dit niet kon zien.

Het was de dag van het Grote Démasqué.

"RTTY is..." vervolgde op eens mijn hoofd zonder mijn eigen toedoen, "...toch slechts voor kantoorgebruik verder ontwikkelde MORSE-code!"

Káá-BAMM !! - Op dit moment hadden twee hersen-tandwieltjes elkaar gevonden en met torenklokachtig dondergeraas in elkaar gegrepen. Na anderhalf jaar kwam mijn heden in bewust contact met het verre verleden en de ware Jacob werd zichtbaar! Mijn goed oud morse virus had dit moment gekozen om nu definitief zijn RTTY camouflagepak af te werpen - dat was alleen geweest om mij te laten wennen aan zijn toekomstige eisen! - met een brede grijns, omdat hij mij zo lange tijd aan mijn neus om de tuin had weten te leiden. En hij wist dat ik niet een tweede keer ook maar tijdelijk van hem af zou komen! Uit het verre verleden explodeerde mijn oude morse koorts in al zijn oude kracht nu helemaal het heden in.

Vanwege ouderwets ontvlamde nieuwsgierigheid werd de studiegids "D amateur" aangevraagd en schreef ik me voor die cursus in, want mijn virus bleef zich opdringen en er op aandringen: dat hij me door ook donkerste studiemomenten van "ik zie het niet meer zitten" veilig heen zou slepen. Inderdaad.
Na het D-examen kwam het C-examen, en daarna het zogenaamd moeilijkste A-examen: morsetelegrafie verstaan en zenden op snelheid 12 woorden per minuut.

En dit laatste examen is ook weer een verhaal apart.
Enjoy the little things for one day you may look back and realize they were the big things
Gebruikersavatar
Tjalling PE1RQM
Forum beheerder
Forum beheerder
Berichten: 1091
Lid geworden op: 09 feb 2007, 22:13
Roepletters: PE1RQM
Locatie: Leusden
Contacteer:

Ongelezen bericht door Tjalling PE1RQM »

Hallo Monika, welkom hier. Prachtige verhalen!

Ik heb me ook altijd wel voor CW geinteresseerd en heb zelfs eens een start gemaakt met een cursus. Maar dat moest stoppen vanwege een verhuizing. Nu, 7 jaar later, denk ik dat ik het maar weer eens moet oppakken. Ik vind het nog steeds een erg mooie mode, juist door zijn eenvoud.

Ik ben van een iets jongere generatie (1977) en ben verwend met het toekennen van de HF banden, zonder aan de morse eis te hoeven voldoen. Maar, zoals al eens eerder is genoemd in dit topic, kan dat juist weleens betekenen dat de interesse in morse een opleving meemaakt. Geen verplichte kost, geen examenvrees, maar lekker met wat vrienden oefenen. Communicatie met de computer op de HF banden (PSK31, RTTY, etc), wat nu ook voor mij mogelijk is, zorgt ook voor wat meer bekendheid met de afkortingen en de manier van het voeren van QSO's.

In het begin zat ik wel even raar te kijken naar sommige afkortingen en de snelheid waarmee QSO's worden afgehandeld. Maar mijn stuntelige eerste QSO's met de computer zijn al achter de rug. En de tegenstations hadden niet eens opmerkingen over de langdradige RYRYRYRY's van mij :) Waarschijnlijk heeft er iemand erg krom gelegen van het lachen.

Een minder leuke kant vind ik de grote hoeveelheden aan contesten voor deze modes. Ik wil gewoon landen werken voor de fun en contesten zijn zo haastig. Je krijgt een 59 en je kan weer wegwezen.

Maar ik ben zelf ook erg geinteresseerd in de authentieke facetten van onze hobby. In alles wat er is gebeurd voordat ik zelf met deze hobby kon beginnen (1997). Ik kan bijvoorbeeld erg lang rondstruinen in een radiomuseum en kijken naar oude apparatuur. Alleen al de materialen die gebruikt werden en het formaat van de componenten, prachtig! Als ik van iemand wat oude spulletjes krijg, dan krijgt dat ook een mooi plaatsje op mijn website. Misschien word ik nog weleens een verzamelaar, hi

Als er meerdere mensen in deze buurt wat gaan oefenen met morse/CW, dan doe ik graag mee! Ik zal binnenkort weer eens de codes proberen uit mijn hoofd te leren, want dat is weg....
Gebruikersavatar
PA3FBF
.
.
Berichten: 100
Lid geworden op: 25 dec 2007, 23:51
Contacteer:

Ongelezen bericht door PA3FBF »

Hoi Tjalling,

Leuk je reactie :D

Laat dus het CW leren vooral leuk = vrijblijvend blijven! Nu zonder "dreigende" CW-examens is dit mogelijk. Dus door op ongedwongen manier bv. de afkortingen te leren, best ook per PSK31 of fone etc.. Gewoon de set aan als je in de shack bezig bent, op een QSO afstemmen als "achtergrond-muziek". Je kunt er best ook een radio met échte muziek erbijzetten, maar zorg dan, dat de CW-tekens er even bovenuit komen :wink:
Als je zin hebt, ga alleen dan ervoor echt zitten en bv. met een van de taltijke CW-programma's wat meeschrijven oefenen, maar zodra je "verzadigd" raakt, vaak na zo'n half uur: stoppen ermee en wat anders doen! De zin om door te gaan komt vanzelf weer de volgende dag.

Waar nieuwe CW-amateurs bijna altijd gebrek aan heben, is een langere luisterperiode voordat ze zelf in de lucht komen. Dit breekt ze 100 % op in het niet kennen van de CW-taal, als ze met de machtiging krijgen en zonder of erg weinig luisterervaring vooraf metéén in de lucht komen.... en prompt dan - heláás - de pest krijgen aan de "gecodeerde" CW-taal van de ver gevorderde amateurs. Waardoor ze zich dan ook erg vaak buitengesloten en zelfs ongewenst voelen!

Deze CW-taal hoort bij CW zoals de CW-tekens zelf. Die dient ook bewaard te blijven voor toekomstige generaties door er gebruik van te maken :) Ze is werkelijk razend handig , zeker op wat hogere snelheden... Door standaarddingen afte korten, hou je tijd en hersenpower over voor de echt belangrijke dingen in het QSO/sked.

De oude rotten met hun lampzenders vaak hebben dit allen nog zo geleerd: eerst een meer of minder lange luisterperiode per goedkope detector toen je in de lucht nog A2A-CW had (dus voor "normale"(...) mensen al met normale radio te ontvangen, PCH bv en andere kuststations), want een zender zelf bouwen was toen erg duur ("lampen"). Voor meer speciale ontvangst op andere QRGs kon je met een relatief goedkope zelfgebouwde detector toe. Voor het bouwen van een zender toen moest lang voor worden gespaard. Dus die wachttijd werd met luisteren gewoon heel nuttig opgevuld!

Toen ik mijn PD0-call kreeg, leek me als CW-er het hebben van alleen een 2-m-trcvr erg saai: ik zou alleen ca. 30 - 50 km in de rondte wat kunnen horen en ook niet verder weg hoorbaar in de lucht kunnen komen, en dan bovendien ook géén CW! Dit betekende gewoon voor mij: helemaal niet zelf in de lucht kunnen komen, want buiten CW bestond er geen andere mode voor mij..... Later hoorde ik - want ik nam er geen sig waar: te zwak, dat er op 1 vaste tijd per week PA3BWA/sk/Maassluis en PD0BBP/Lemmer in CW-mode in de FM-band boven 145.000 "tussen de kanalen" zaten. Toen was ik echter al PE1 en mocht op de 2-m-CW-band onderin.

Ik kocht in de plaats van een 2-m-(allmode)-set dus in december 1986 een mooie HF-RX (filters achteraf tamelijk gauw zelf ingebouwd: daar had ik nl. aan willen 'sparen"! Stom natuurlijk!) en heb vele plezierige uren ermee doorgebracht: gewoon door te luisteren! Zo heb ik als PD0-er de hele wereld kunnen horen en mijn procédé's dus spelenderwijs kunnen aanvullen. Want Q-codes en veel Engelse afkortingen kende ik al door mijn CW-cursus op 13-jarige leeftijd. Door te luisteren leerde ik ook DL- en PA-typische afkortingen.

Door veel te luisteren lijk je ook meteen een goed = mooi rythmisch handschrift aan te leren. Bij mij was dit toevallig zo. Dit kan alleen, als je elk teken als geheel seint, en niet "punt....streep...punt" te denken, dus elk element van een teken apart te seinen!
Dit voordeel van mooi handschrift bij mij werd echter ruim "teniet gedaan" door verschrikkelijk te moeten oefenen = urenlang te moeten seinen elke dag - om puur mijn examens-seinvrees weg te werken. Ik was daar altijd al overgevoelig voor. Ik krijg nogal zeer vlug de "bibberaties" in moeilijke situaties, en dat is absoluut funest voor foutloos seinen.... Bij de 2e seinproef overmanden me desondanks nog de examenszenuwen, maar mijn 1e seinproef was in elk geval wél geslaagd geweest en ik dus daardoor ook.
Enjoy the little things for one day you may look back and realize they were the big things
Gebruikersavatar
fred101
.
.
Berichten: 878
Lid geworden op: 08 jun 2007, 08:08
Roepletters: PA4TIM
Locatie: Waardenburg
Contacteer:

Ongelezen bericht door fred101 »

Hoi Monika,

Ik was je naam al eens tegengekomen bij het zoeken naar info over morse. Ik heb geen levenslange fascinatie voor morse maar wel voor techniek en vooral electronica. Toen ik 6 was moest mijn wekker er aan geloven, tot het laatste tandwiel uit elkaar met mamma's naaimachineschroevendraaiertje, ons enige stuk gereedschap. Op mijn 12e ofzo kreeg ik een philips experimenteerdoos, tot mijn 16e aan het bouwen geweest maar bij gebrek aan lectuur, mensen met kennis en geld mislukte elk project. Ik ontdeed buizenradio's van hun kast omdat het binnenwerk mooier was. Luisteren deed ik niet, was altijd gitaar aan het spelen of aan brommers en later motoren en landrovers bezig. Bij mij kwam het "virus" electronica weer terug bij de computer. Ik was daar al mee bezig voor de homecomputers. Een oom werkte bij nixdorf en ik mocht van hem wel eens een "portable" lenen. Ik heb ook na de HTS een aantal jaren in de automatisering gezeten totdat de magie eraf ging en het een gewoon gebruiksvoorwerp werd. Wel grappig is dat ik PA0VIC in die tijd waarschijnlijk wel eens ontmoet heb.

Twee jaar geleden moest ik een paar ledjes boven mijn terrarium hebben als nachtverlichting en een landroverrijdende zendamateur zou die in ruil voor wat las/draaiwerk voor mij maken. Ik kreeg toen ook van een andere landroverrijder een electronica simulatieprogramma, kon ik de ledjes zelf berekenen. Daarmee kwam het diepgewortelde electronicavirus weer boven. Met mijn kromme rug (zou het ook van het lezen komen, ik las als kind soms een boek per dag) ging het sleutelen steeds moeizamer en electronica was veel minder zwaar, er was nu ook internet dus de info lag voor het grijpen. Ik ontwierp een accuspanningsbeveiliger mbv de computer en wilde die bouwen. De zendamateur nam me mee naar rosmalen voor onderdelen en probeerde mij warm te maken voor de zendhobby. Dat ge#$@ over bakkies zag ik echter helemaal niet zitten.En ging leuk dingen met ledjes maken. Tot ik eens een audionnetje maakte, daarna een kristalontvanger, Circuits online ontdekte enz. Maar hij gaf niet op en ik kreeg een 80m ontvangertje van hem.
Dan kon ik eens amateurs horen. Maar er viel niets te horen, alles klonk als donald duck. Kwestie van leren afstemmen volgens de mannen van CO. Toen leerde ik Ruud kennen via CO, die ontdekte online dat het ding usb was. Ombouwen naar lsb moest ik als noob maar vergeten, daar hadden zelfs de kenners nog hun handen vol aan. Vooral nergens aan gaan draaien. Dat was natuurlijk te laat want alles moet bij mij open voor nader onderzoek dus dat had ik al lang gedaan. Kortom ik leerde in ontelbare mailtjes de geheimen van modulatie, ontwierp mijn eerste superhet en bouwde die. Hij deed het niet dacht ik dus hij ging weer uit elkaar (ik had hem voor 20m gebouwd en luisterde 's-avonds in de winter, raar he, dat je dan denkt dat hij niets doet).
Maar het radiovirus was er en ik ging leren voor N, als stok achter de deur. Tegen de tijd (november 2006) dat het N examen er was kon de zendamateur met laro al geen antwoorden meer geven op mijn vragen en kreeg ik te horen dat ik maar voor F moest gaan. Echt niet, zei ik toen, dat is voor de mannen die het echt weten en haalde mijn N. In april had ik dus F :-). Ik had toen (N) nog geen set, geen ontvanger en nog geen amateur gehoord. Daarom mijn wat ongelukkige call PD7tim (zo heet mijn zoontje dus dat kon ik dan onthouden) niet wetende dat je hem zoveel gebruikt. Nu is dat PA4tim (papa for tim) omdat ik het effect wel grappig vind (oja die Tim die geen Tim heet). Toen voor het eerst op 2m en dat was met Vic en die heeft me meegesleept het zendamateurwereldje in.

Zenden doe ik nog steeds niet heel veel, luisteren nog minder, ben meer aan het bouwen, ik ben driftig morse aan het oefenen want dat is een primitieve techniek en daar heb ik iets mee. Echter ook een gehoor van 120%, een waardeloos geheugen en ADHD. Dat betekent feitelijk dat ik zo ongeveer doof ben (hoor teveel en kan de geluiden niet scheiden, mijn hersens bevatten een hele goede mixer en missen filters) Het is dus vreselijk moeilijk, daarnaast is het oefenen met zo'n pc stomvervelend in je eentje. Ik heb 1x gepoogd een qso te doen door te reageren op een hele langzame cq maar daarna begon die zo snel te rammelen dat ik alles miste. Alleen leer ik het rithme makkelijker door het seinen dan luisteren. De letters die ik met seinen mezelf heb geleerd (zo begon ik, tegen een PSK programma) kan ik nu beter nemen.

Verder heb ik iets met oud, dus met buizen, zeker sinds ik Frithjof sterrenburg heb leren kennen, en staan hier ondertussen een racal RA17L, FTdx400, FT101e, FT201, SEM25, EM25 en ben ik net klaar met het ontwerp van een 19W buizen eindtrap voor de Bitx die ik gebouwd heb, een ontwerp voor een buizen AF versterker om achter ontvangers te zetten, en ben ik nu een voeding aan het tekenen die 250, 500,1000 en 2000V moet gaan leveren. Samen met de AF trap kan ik dan lekker met buisjes gaan bouwen zonder steeds een voeding en AF trap te moeten bouwen. De onderdelen heb ik sinds Bladel in huis (voor 14 euro 65 gangbare buisjes en 100 voetjes, en 3 trafo's daarnaast gekocht)

Voor tips over hoe morse te leren sta ik open, een cursus zou helemaal mooi zijn maar geen idee hoe dat werkt. Klassikaal is niets voor mij, te veel bijgeluiden. Ben nu aan het zoeken naar een manier om morse in mp3 om te zetten, dan gaat PA0RDA voor mij berichtjes seinen als mp3 en mailt ze dan door, dan kan ik ze luisteren (we kunnen elkaar niet direct werken, hij heeft geen HF antenne opties) Dat is leuker als zo'n dom programma.

73

Fred
PA4TIM's opvangtehuis voor buizenbakken: Link
Gebruikersavatar
PA3FBF
.
.
Berichten: 100
Lid geworden op: 25 dec 2007, 23:51
Contacteer:

Ongelezen bericht door PA3FBF »

Hoi Fred,

Petje af voor al je geknutsel! Nou, ik durf alleen maar dingen uit elkaar te nemen die ik ook zelf inelkaar heb gezet (bouwdozen)!
Ik ben dienaangaande ook gewoon lui: waarom knutselen als het ook te koop is..... Miskien, dat ik zin in geknutsel had gekregen als zelfbouw de enige optie was om aan (werkende) zend-/ontvangstapparatuur te komen. Dan had ik als luilak wel in de "zure appel" gebten.
Zo was dit geknutsel inderdaad vroeger, en nu zijn dit dus OMs die van alles afweten! Ik heb er groot ontzag voor!

Met buizen en "normaal grote" componenten knutseln lijkt me echt bevredigend, je ziet gewoon wat je bouwt, wat met die huidige componenten niet meer gaat resp. ze zijn zo snel defect (static)! Dit schrikt me ook weer af.

Alleen, met buizen ed. komt weer hier de angst voor hoge Voltages te kijken :P

Jaja, altijd 'n smoesje bij de hand hier.

Dus werp ik me maar op CW plegen en ook lessen geven via de lucht, dit is ook een gat in de CW-amateur-markt. Door omstandigheden heb ik (nog) tijd zat, en dat is iets, wat de meeste mensen NIET hebben (helaas).

CW uitsluitend via een proggie leren lijkt me ook oersaai. Miskien dan even doorbijten totdat je alle tekens kent op 5 wpm, en dan kunnen we eens zien, of we QSOs tot stand brengen; afhankelijk van QRB (afstand) op 2 m CW, of HF. QTH hr JO22KE in regio 02. Rondstraler/vertical op het dak.

Tja, vroeger had je altijd rondjes op 2 m FM met een CW-elmer zoals PA3BRP in Giessenburg, maar er waren veel meer CW-elmers in diverse delen van het land, zodat wel in elke regio een cursus via 2 m FM te volgen was. Hoe het nu is, weet ik niet, ik luister erg weinig op 2 m fone. En bij de CW-examens hielden vaak die elmers de handjes van hun bibberende leerlingen... :wink:

Wel heb ik geconstateerd ca. het laatste jaar, dat automatische les-uitzendingen vooral vanuit G-land talrijk zijn op 80 m, vooral 's avonds goed te ontvangen. Eén zit er in de buurt van 3550 kHz en éen op ca. 3562. Als je daar probeert mee te schrijven, krijg je ook direct oefening om door QRM, QSB, QRN heen te nemen (ze hebben wel fb sigs gelukkig, komen overal bovenuit). Dat kun je niet met het schone toontje op je PC. Hoewel ik heb gehoord, dat je ook kunstmatig QRM kunt maken met het een of ander programma. Leer dus met het "schone" PC-toontje om eerst eens die tekens te leren, luister tussendoor naar HF naar die oefenzenders op 80 m of ook QRS-QSO (schepot erg voldoening als je hier en daar een woord kunt nemen al naar vordering), dus breng er afwisseling in.
Alles mag, niks moet, nu zonder examen :D
Enjoy the little things for one day you may look back and realize they were the big things
Gebruikersavatar
PA2ET
.
.
Berichten: 140
Lid geworden op: 30 apr 2007, 16:41
Locatie: Baarn

Ongelezen bericht door PA2ET »

Buizen doen het al op 12V hoor! Daar kan je leuke 0v1 ontvangers mee maken.
Misschien ook CW zenders maar dan wel QRPP(P)! Niks voor onze Fredden ...

;)

Afbeelding

Simpele middengolf audion met één buis (ECC8x). Op 12V.
Laatst gewijzigd door PA2ET op 28 dec 2007, 18:06, 2 keer totaal gewijzigd.
Wie de milliWatt niet eert is de kiloWatt niet weerd.
Gebruikersavatar
fred101
.
.
Berichten: 878
Lid geworden op: 08 jun 2007, 08:08
Roepletters: PA4TIM
Locatie: Waardenburg
Contacteer:

Ongelezen bericht door fred101 »

Ik zit in waardenburg, JO21PU dus voor HF is afstand geen probleem , heb een dipool met kippenladder voor 160-6m en verticals voor 80,40,20,10, 6 en de warc banden, daarnaast een vertikaal dipooltje voor 2m/70cm. Zit nu te solderen en te luisteren naar CW op 40 m, er zit daar een station dat zend alleen de P uit, zo makkelijk hoeft nu ook weer niet :-), de rest kan ik niet volgen maar je went wat aan het rithme en ik probeer er letters uit te pikken die ik ken.

Fred
PA4TIM's opvangtehuis voor buizenbakken: Link
Gebruikersavatar
PA2ET
.
.
Berichten: 140
Lid geworden op: 30 apr 2007, 16:41
Locatie: Baarn

Ongelezen bericht door PA2ET »

[...]er zit daar een station dat zend alleen de P uit, zo[...]
Hij weet dat jij luistert en heeft de P in ...

Dat zijn letterstations, ik denk uit Rusland, gewoon (?) bakenstations dus.

//Edit:
Link gevonden! Kijk hier:
http://www.aa5tb.com/recordings.html

Bij Cluster beacons
Wie de milliWatt niet eert is de kiloWatt niet weerd.
Gebruikersavatar
PA3FBF
.
.
Berichten: 100
Lid geworden op: 25 dec 2007, 23:51
Contacteer:

Ongelezen bericht door PA3FBF »

Hoi Fred & Co.

Tot mijn schande moet ik bekennen, dat ik al jaaaaren hier een QRP-zendertje voor 40 m 7.030 kHz heb liggen. Nog nooit de prik er op gezet want ik vertrouw het niet. Het kan zijn dat ik de transistor er verkeerd in heb gesoldeerd.

Ik heb nl. in de jaren 60 geleerd, dat bij transistoren op de behuizing de "stip" (rood of zwart) bij de collector zat. Ton ik die transistoren fer m'n QRP bestelde bij een erg bekend postorderbedrijf dat met "C'" begint, stond er in de catalogus, dat de stippen altijd bij de EMITTER staan!
Is daar dus tussentijds een wijziging van deze standaard geweest in wel de jaren 70 of zo??

Verder is de spoel met ongeïsoleerd zilverdraad gewikkeld, en niet met geïsoleerd (laklaagje)...! Kon ik toen op het tijdstip dat ik het wou hebben niet krijgen. Tsja....
Enjoy the little things for one day you may look back and realize they were the big things
Gebruikersavatar
PA2ET
.
.
Berichten: 140
Lid geworden op: 30 apr 2007, 16:41
Locatie: Baarn

Emitter Stippen

Ongelezen bericht door PA2ET »

Hoi Monika,
In de jaren 50, had je van die glazen, zwart geverfde transistors met welluidende namen al OC13 enzo, toen had de collector aansluiting inderdaad een eveneens geverfde, rode stip (Handwerk! :wink: )
Later kwamen de transistors in metalen behuizing, werden ook met een rode stip voorzien bij de collector.

Nog later kwamen de kleinere Silicium transistors, ook met een metalen behuizing, daar wer de emitter (vaak) met een dwars op het huis staand lipje voorzien. (zie b.v. BC107)
De hoogfrequent Germanium transistors zijn toen net zo uitgevoerd, de jaren 70, eind jaren 60 kan goed kloppen!
Wie de milliWatt niet eert is de kiloWatt niet weerd.
Gebruikersavatar
fred101
.
.
Berichten: 878
Lid geworden op: 08 jun 2007, 08:08
Roepletters: PA4TIM
Locatie: Waardenburg
Contacteer:

Ongelezen bericht door fred101 »

Die spoel mag best ongeisoleerd zijn als de windingen elkaar of eiets anders maar niet raken. Een rol spoel is ook niet geisoleerd. Van oude torren weet ik niet veel maar er is internet en de meeste datasheets zijn wel te vinden met aansluitplaatje. Bij QRP kan er toch niet zo veel fout gaan dacht ik (heb erg veel qrp ervaring. Mijn QRP setje is defect dus ik zat even QRO maar ik heb weer een andere erbij en die doet ook maar 100.000mW :-). Mijn echte qrp set, de bitx die zelf gebouwd is krijgt een buizen eindtrapje.

Fred
PA4TIM's opvangtehuis voor buizenbakken: Link
Gebruikersavatar
PA3FBF
.
.
Berichten: 100
Lid geworden op: 25 dec 2007, 23:51
Contacteer:

Ongelezen bericht door PA3FBF »

Hoi Fred,

Dat isset'm nou precies. De spoel moet een bepaalde lengte hebben, dus niet overschrijden, en is het dus onvermijdelijk dat de windingen elkaar raken. :evil:

Goh, hier een groot bouwmeester in de dop *ROFL* :mrgreen: :wink:
Enjoy the little things for one day you may look back and realize they were the big things
Gebruikersavatar
fred101
.
.
Berichten: 878
Lid geworden op: 08 jun 2007, 08:08
Roepletters: PA4TIM
Locatie: Waardenburg
Contacteer:

Ongelezen bericht door fred101 »

Een spoel moet een bepaalde waarde hebben en niet een bepaalde maat. Je zou hem kunnen vervangen door geisoleerd draad maar ook met een grotere diameter kunnen maken waardoor je minder wikkelingen nodig hebt en de winding afstand groter wordt. Zolang hij maar even veel inductiviteit heeft is het meestal OK. Dat verlaagt ook weer paracitaire capaciteiten tussen de windingen onderling. Als je hem wel wat uitrekt scheelt dat soms maar heel weinig en kun je dat met de condensator uit de kring wel compenseren. (zolang er niet zoiets als gelijkloop een rol speelt tenminste.) Maar ik weet ook nog niet zo veel, Eat weet dat stukken beter.

Fred
PA4TIM's opvangtehuis voor buizenbakken: Link
PA0ETE
.
.
Berichten: 72
Lid geworden op: 21 nov 2007, 15:04
Roepletters: PA0ETE
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Ongelezen bericht door PA0ETE »

Laatste kans!

Zo rond 10 , 12 januari sluit de inzending voor 'Stuur je apparatuurfoto's in',
maar de hoeveelheid ingezonden apparatuurfoto's en vooral de kwaliteit van de
inzendingen is nu al ver boven de verwachting! Zie hieronder.

Toch blijven foto's (ook zelfbouw) nog steeds zeer welkom op john-apestaartje-pa0ete.nl

Afbeelding Afbeelding

Afbeelding Afbeelding

Afbeelding Afbeelding

Afbeelding Afbeelding

Afbeelding Afbeelding

Nieuwe foto's zijn zeer welkom! Het gaat daarbij om leuke, bijzondere of dierbare
apparaten en apparaten met een bijzonder verhaal. Eventuele inzendingen kunnen
aan het volgende mailadres worden gestuurd: john-apestaartje-pa0ete.nl

Onder de inzenders wordt een Pixie-bouwpakket (een eenvoudige zendontvanger voor
telegrafie, waarde ongeveer 20 euro) verloot.

www.pa0ete.nl

Gebruikersavatar
PA2ET
.
.
Berichten: 140
Lid geworden op: 30 apr 2007, 16:41
Locatie: Baarn

Ongelezen bericht door PA2ET »

Tjonge, slavendrijver!
Nou, ik zoek nog wel iets!

:D
Wie de milliWatt niet eert is de kiloWatt niet weerd.
Plaats reactie